ABBAS KİYARÜSTEMİ - ARKADAŞIMIN EVİ NEREDE?

MERHABA

KİTAPLARIM OLMADANASLA BLOGU SEVGİLİ TAKİPÇİLERİ;

Pandemi ile birlikte; pek çok alışkanlıklarımız değişti. geçmişte de film seyretmeyi severdim. İran sinemasına da sempatim vardı. Ancak; pandemi sürecinde geçmişte izleyip geçtiğim pek çok filmin aslında izlenip geçilmeyecek kadar derin olduğu gerçeğini daha da iyi fark ettim. İran sinemasında en sevdiğim yönetmen tartışmasız Asgar Farhadi'dir. Ardından Abbas Kiyarüstemi, Cafer Panahi ve Mecid Mecidi gelir. Ancak Abbas Kiyarüstemi'nin de izlediğim Kirazın Tadı, Yakın Plan,  bir çok filminden sonra hayranı oldum diyebilirim. 

Bu arada söylemeden geçemeyeceğim. TRT-2'in de bu hayranlıkda önemli katkısı var. Alin Taşçıyan ve Mehmet Açar'ın yaptığı yorumları yaklaşık bir yıldır takip ediyorum. Filmlere bakış açımı önemli ölçüde geliştirdiler diyebilirim. 

Gelelim yönetmene ve filme...

Doğubayazıt'ta görev yaptığım yıllarda sınır kapısına yakın olmaktan dolayı İran Kültürü ile tanışmıştım. Filmlerde de yabancı olmadığım bu kültür ile tekrar karşılaşmayı sevdim. Ayrıca yönetmenin sıradan insanların hikayelerini bu denli derinlemesine işlemesini çok sevdim. 

İran Yeni Dalgası'nın önemli isimlerinden kabul edilen yönetmenin uluslararası da pek çok başarısı bulunmaktadır. 

Yönetmenin hayatına kısaca bakalım; (Bilgiler Wikipedia'dan)

Abbas Kiyarüstemi;  22 Haziran 1940, Tahran, İran - 4 Temmuz 2016, Paris, Fransa), dünya çapında tanınan ve takdir gören İranlı yönetmen, senarist ve yapımcıdır. 1970'ten bu yana sinema alanında çalışmakta olan Kiyarüstemi, kısa film ve belgeseller de dahil olmak üzere, 40'tan fazla filmde çalıştı. Özellikle Köker Üçlemesi, Kirazın Tadı ve Rüzgâr Bizi Sürükleyecek filmleriyle dikkat çekti ve eleştirel başarı kazandı.

Çoğunlukla senarist, kurgu sorumlusu, sanat yönetmeni ve yapımcı olarak tanınmakla birlikte, şair, fotoğrafçı, ressam, çizer ve grafik tasarımcı olarak da işler yaptı.

İran Sinemasında 1960'ların sonlarında başlayan ve Füruğ Ferruhzad, Sohrab Şahit Sales, Behram Beyzayi ve Perviz Kimyavi gibi yönetmenlerin de dahil olduğu İran Yeni Dalgası akımı yönetmenlerindendir. Bu akım yönetmenlerinin belirgin ortak özelliklerinden bazıları, şiirsel diyaloglar ve politik ve felsefi konularla ilgili alegorik hikâye anlatma tarzıdır.

 Çocuk kahramanlar kullanmak, belgesel tarzı hikâye anlatımı, kırsal bölgelerde geçen filmler, arabaların içinde geçen diyalogların yoğunluğu ve genelde sabit kamera kullanımı Kiyarüstemi'nin en belirgin özellikleridir. Diyaloglarda, film adlarında ve temalarında İran şiirinden de çokça yararlanır.

Film Köker üçlemesinin ilk filmidir. Küçük bir çocuğun komşu köyde oturan arkadaşının evini, arkadaşının kendisinde kalan defterini geri vermek için arayışını konu alır. Ahmed bir gün arkadaşına ait olan defteri yanlışlıkla evine götürür. Eğer bu ödev deftere yapılmazsa öğretmeni arkadaşına ceza verecektir. Bu nedenle Ahmed acilen yola çıkaran nerede oturduğunu tam olarak bilmediği arkadaşını ödevini götürecektir. Basit gibi görünen hikâye, insanların bireysel yükümlükleri, vicdan, sadakat ve günlük kahramanlıkları sembolize ederek anlatır. Arka planda İran Köylülerinin de kültürüne yer verilir. Benim en çok dikkatimi çeken kapı ve pencere ustalığı yapan yaşlı adamın pencere ve kapıların demirden yapılmasından dolayı kendisine talebin azalmasını anlattığı kısım oldu. Yaşlı adamın çocuğa yardım çabaları, çocuğun acelesinin yanında; yaşlı adamın yavaşlığı dikkat çekicidir. 

Sonuç olarak; keyif aldığım bir film oldu. üçlemenin diğer filmlerini de en kısa sürede izlemek istiyorum. 

NOT: Sinema ile ilgili görüşlerim, sadece izleyici boyutundadır. Bu konuda eğitimi olan ve değerlendirmeler paylaşan arkadaşlarla kıyaslanması olası bile değildir. 

YENİ PAYLAŞIMLARLA GÖRÜŞMEK ÜZERE...