GEOFFREY GİRARD – KLON

MERHABALAR...

"Kötülük genlerden mi yoksa yetiştirilme tarzından mı gelir?"

ARKA KAPAK

Bir grup bilim adamı, yeni nesil biyolojik silah üretmek amacıyla akıl almaz bir bilimsel programa imza atarak yüzyılın en ünlü seri katillerinin DNA'larını kopyalar. Jeffrey Dahmer, Ted Bundy gibi bilinen en acımasız ölüm makinelerinin genleri, artık kopyalarında yaşamaktadır.

Programın ileri aşamasına gelindiğinde, kendilerine miras kalan genlerden habersiz düzinelerce genç, ülkenin çeşitli yerlerinde, para karşılığında evlatlık verildikleri aileleriyle hayatlarını sürdürmektedir. Kötülüğün genlerden mi yoksa yetiştirilme tarzından mı geldiğine dair tehlikeli bir oyun oynayan bilim insanları, klonlardan bazılarına iyi bir aile ortamı sunarken, diğerleri hayatta karşılarına çıkabilecek en olumsuz şartlar altında yetişir. Ve asıl kâbus, tüm gerçekleri öğrenen en tehlikeli klonların, yaratıcıları tarafından salıverilmesiyle başlar.

"Bu kitap korkunç nitelemesini gerçekten hak ediyor. Bilim, yakın gelecekte hepimiz için böylesine dehşet verici bir terörü elinde tutuyor olabilir mi?" 

-R.L. Stine

ALINTILAR

“... Çoğumuz etrafta bir sosyopat varken pek rahat olamayız. Çünkü orada olduğunu mutlaka anlarız.”

“Ama psikopatlar böyle değil.”

“Kesinlikle. Söylediğin gibi psikopatlar son derece düzenlidir, ağzı sıkı ve yönlendirici tiplerdir. Toplum kuralları onun da umrunda değildir ama o sağduyu sahibidir. Normal davranışları çalışarak öğrenmeyi kendilerine iş edinirler ve böylece sıradan görünürler. Oyunun nasıl oynandığını bilirler ve bizim kurallarımızla bizi yenerler. Yanında bir psikopat duruyor olsa bunun farkına bile varamazsın.”(Sayfa 133)

“İnsanlar için mümkün olmayan şeyler vardır ama Tanrı için her şey mümkündür.” (Sayfa 205)

KİTAPTAN NOTLAR

Arka Kapağı kısaca kitabın özetini verdiğinden Özet kısmını atlayıp, kitap ile ilgili görüşlerimi paylaşmak istiyorum.

KLON; A-101’de gezerken gördüğüm kitaplardandı. Arka Kapağı okuyunca konu ilgimi çekti, aldım. Kısa sürede de tamamladım.

Kitabın konusu; yumurta- tavuk sorunsalından sonra en çok tartışılan konulardan biri bence. Şiddetin kaynağı genetik midir yoksa aile ve çevre mi? Özel bir biyoteknoloji şirketinde (DSTI) başta Jacobson olmak üzere bir araya gelen genetik bilimciler ve bilim adamları bitki ve hayvanlardan sonra insan klonlamak gibi tehlikeli bir ise bulaşırlar. Bir grup bilim adamı laboratuar ortamında en tehlikeli, Albert Fish, Jeffrey Dahmer, Henry Lee Lucas, Dennis Rader, Ted Bundy ve David Berkowitz gibi seri katillerin DNA’larınından klon bebekler üretirler.

Bebekler para karşılığı ailelere evlatlık verilirler. Bu bebeklerin kimi sevgi dolu aile ortamında büyürken; kimi de DNA’larını aldıkları seri katilerin maruz kaldıkları aile içi şiddete, istismara maruz kalarak büyürler. Bu çocuklar kökenlerini öğrendiklerinde birbirini bulan çocuklar suç çetesi olarak sokağa salıverirler. Yaşanan dehşetin sınırı yok gibidir.

Bir taraftan suç çetesinin peşine düşen  Castillo ve hem ona yardım eden hem de babası sandığı Dr. Jacobson ile yüzleşmek isteyen Jeff vardır. O da aynı zamanda bir seri katilin DNA’sını taşımaktadır.

Kitabın sonuna geldiğimde kurduğum ilk cümle bu kadar iyi işlenecek ve ilgi çekecek bir konunun ziyan edilmiş olduğunu düşündüm. Bölümler arası geçişlerde kopukluklar vardı. Bu kitabın ritmini düşüren kurgu hatalarından biriydi bence. Klonların yapım aşamaları ki benim en merak ettiğim kısım birkaç cümle ile geçiştirilmişti.

Polisiye- gerilim ve psikolojik gerilim tarzı kitapları okumayı seven bir okur olarak kitapta beklediğimi bulamadığım söylemeliyim. Orta seviyeli bir kurguydu bence. Bu konu iyi bir yazarın elinde harika bir kitaba dönüşebilirdi.

Bir de katil klonları daha fazla suça karıştırılması, aksiyonu tırmandırabilirdi belki. Polisin hep bir adım geride kalması biraz sıkıcı oldu bir süre sonra.

Son olarak; yazım hataları da beni rahatsız eden diğer sıkıntı oldu.

YENİ KİTAPLARLA GÖRÜŞMEK ÜZERE…

SEVGİLER…