İBRAHİM ÖKSÜZ - EVVEL SEVDA İÇİNDE

MERHABALAR,

Şair İbrahim Öksüz’ün kitabı elime ulaşalı epey bir zaman oluyor aslında. Şairin adını açıkçası ilk defa duymaktaydım. Son dönemlerde romanlarla, onların yorumlarına blogumda ve hayatımda daha fazla yer ayıran ben, şiir okumayı ne çok ihmal etmişim.

Bir de söz konusu şiir olunca ve bazı şiirler beni fazlaca etkileyince bilgisayar başına oturup yorumlamak pek de kolay olmuyor doğrusu. Kitabı elime aldığımda ilk ilgimi çeken kapağın güzelliği ve yazarın karakteristik bir yazıyla imzası oldu. Kendisine bu güzel hediye için teşekkür ediyorum öncelikle… Bir de ihmal ettiğim şiirleri hatırlattığı için…

Şairin  “Güneş Tükürsün Yüzüne” adlı ikinci kitabının 1996’da çıkmasının ardından Evvel Sevda İçinde , 17 yıllık birikimin eseri. Şairin Adam Sanat, Varlık, Kybele, İnsancıl gibi pek çok dergide yayımlanmış şiirleri yer almakta kitabımızda..  

Öncelikle kitabı görsel açıdan değerlendirmek istiyorum. Kitabın kapak malzemesi son derece kaliteli ve kolay deforme olmuyor. Çünkü bazı şiirleri sindirmek için uzunca bir süre çantamda bulundurdum.

Yazarı tanımayan arkadaşlarımın dahi ilk ilgisini çeken kısım kapak tasarımı oldu. Kapakta bir şişeden cin misali çıkan kırmızı, siyah duman arka sayfada bir avuç toza ya da küle dönüşüyor. Galiba şişeden çıkan cin kitabın sonunda küle dönüşecek ve bize kalan masal gibi bir şiir kitabının damağımızda bıraktığı lezzet olacak.

Arka kapağı güzelleştiren şiiri de göz ardı etmemek lazım…

ARKA KAPAK ŞİİRİ

Bir evde çiçek varsa

şiir de var demektir.

Onlar sadece

yerlerini sevmez,

sana aşkı da sevdirir. 

Evin içinde akan ırmağı hissedebilirsin

ama sesini duyamazsın.

Beri yandan

duvar saatinin çıkardığı ses

 sana sürekli

bir masal anlatır.

“Evvel Sevda İçinde,

çok güzel bir kız varmış.

hani sonsuza

bir eklersen sen olur ya,

 işte o kadar güzel” diye başlayan.

Kendi masalının

‘bir  varmış’ını

bu kitapta bulacaksın.

Bir de bakacaksın,

şiirlerde bir’i yokmuş…

Yazar kapağın iç kısımlarında da çok güzel şiirlere yer vermiş. Kapakta bulunan şiirler çok etkileyici bir kitap okuyacağınızın habercisi gibi. Bir de değinmeden geçemeyeceğim şairin şiirlere verdiği isimler uzun olmakla birlikte şiir gibi…

AŞKIN ADI BENİM KIZIM BEN KIZIMA AŞIĞIM (S.66)

BEN, BAHTIM VE TUTARLI GÖKKUŞAĞI (Arka İç Kapak , S.58)

OLMAYACAK HAYALLERİMİN BAŞKENTİ (s. 44)

Birini sana bırakıyorum

tek yumurta ikizi fotoğraflardan

Bir mandala tutturuyorum gülümseyen yüzünü (GÜNBATIMI adlı şiirden)

Gelelim kısaca şairimizi tanımaya… Şairimizin kendi elinden çıkma kısa bir biyografisi bulunmakta kitabın başında… Biyografi tam da şiire yakışır biçimde yazılmış..

“1973 yılında Üsküdar’da denize nazır bir hüzne doğdu. Çınar ağacı gibi heybetli bir baba, akasya gibi naif bir annenin oğludur. Özverili bir ablası içten içe kendisinden daha yakışıklı olduğunu düşündüğü bir ikiz kardeşi vardır. Çocukluğu istikrarlı bir haylazlıkla geçti. Dost olmanın büyüsüne, çoğul düşünmenin gereğine, bir varmış bir yokmuşlara, en çok da aşkın en eski masal olduğuna inanır.

Yine de bu kitap gökten düşen üç elması

İdil’e, Rüzgar ve Destan’a adanmıştır.”

Aşağıdaki bölüm kitabın ilk şiirinden.

A canım!

Koynundaki yılan için

 denizi yanında taşıyanım.

Ve beni kitap bitene kadar en çok etkileyen ikinci dizeler. Pek çoğumuz aslında böyle değil miyiz. Koynumuzdaki yılandan vazgeçmemek için denizi yanımızda taşımıyor muyuz. Sırf bu insanları hayatımızdan çıkaramadığımız ya da çıkarmaya cesaretimiz olmadığı için…

Hatırla ninenin

her masal sonu illa ki indirdiği

üç elmadan birini.

Suçları ısınmış çocuklardık hatırla

Öfkene elma şekeri ver artık (s.11, ÜÇÜNCÜ AYAKTA AŞK tek OLUR DEMİŞTİN)

Kitaptan beğendiğim dizelere yer vermek istiyorum şimdi de..

Her şey yaşlanıyor, yalnızlık kalıyor geriye.

Bana şunu öğretti ki hayat

-kimse tek başına güzel değil-

Aldığın her nefes kumar

Nereye böyle alelacele

bir şiiri yarım bırakıp hem de.  (s.17, GECİKMİŞ BİR PUSULAYA PASLANMIŞ BİRKAÇ KI – RIK SÖZ)

 Hüznün babası yok

Onu nüfusuma alıyorum

Kim ister çocuğunun intiharını (S.39, ÇÖP ADAMLAR CUMHURİYETİ)

Kitabın 50 – 51. Sayfalarında yer alan “BETİK İŞLEMLER” özellikle beni çok etkiledi. Neyi neden çıkarsan elinde ne kalır, neyi neye bölersen kalan ne olur diye düşündüm durdum. Hayatımdan yola çıkarak, ben de kendimce “BETİK İŞLEM”ler yaptım acemice. Benim yaptığım işlemler İbrahim ÖKSÜZ kadar şairane olmasa da hüzün çıktı her ikisinin sonucu da…

Sanırım

Saksıda ağaç yetiştirmek benim yaptığım

sadece bu olsa iyi

bir de meyve versin istiyorum (s.55, SEN TURNA GEÇİDİ BEN UÇKUN )

şiire inanmıyorum

aldatıyor beni

ifade suçlusuyum ben

üstüne üstük

şaire çıktı adımız  (s.81, HALİMDEN HİÇ MEMNUN DEĞİLİM)

Aslında kitap hakkında söylenecek pek çok söz ve paylaşılacak pek çok dize var. Ama bence bilgisayar ekranından okumaktansa kitabın hafif pürüzlü kağıdını hissederek okumak daha keyifli gibi geliyor. Yağmurlu havanın hakimiyeti ile birlikte okunmalı diye düşünüyorum.  

Şair bizi gömüldüğümüz telaşın içinden hüzne davet ederken…

Şiirin ve şairlerin daha geri planda kaldığı bir dönemde İbrahim Öksüz’ün ve tabi ki tüm şairlerin hak ettikleri değeri görmeleri dileğiyle….

YEPYENİ PAYLAŞIMLARLA GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE…